Paprika (Capsicum annum L.) u našoj zemlji ima veliki poljopriredni značaj. Spada u grupu najznačajnijih povrtarskih kultura i ima visoku hranljivu i biološku vrednost. Može se korisiti na različite načine. Ime paprika potiče od grčke reči peperi i latinske reči piper što znači crni biber. Kada je počelo gajenje paprike smatralo se da je to zamena za biber, pre svega zbog ljutine.Mišljenja o poreklu paprike su podeljena. Većina smtra da ona vodi poreklo iz Južne Amerike, Brazila i severnih zemalja Južne Amerike, kao i centralne Amerike, Meksika, Gvatemale, Tihookeanskih ostrva i Antila. Iz ovih krajeva paprika je preneta na sever (u SAD) i na jug (u Kolumbiju, Venecuelu, Ekvador, Peru, Boliviju, Paragvaj, Čile, Argentinu i Urugvaj). Nakon otkrića Amerike dospela je u Evropu i potom raširena po celom svetu.Najstariji podaci o gajenju paprike pronađeni su u Peruu. Arheološki nalazi u Meksiku potvrđuju njeno koiršćenje 7.000 godine pre nove ere. Prvi opis paprike datira iz 1526. godine. Gonzalo de Oviedo daje detaljne opise ove vrste povrća. Pisani podaci govore da se u Kongu od pamtiveka gaji paprika, ali ne za jelo, nego za trovanje vrhova strela, što ukazuje na to da paprika možda potiče i iz Afrike. Otkrićem Amerike paprika je preneta u Evropu. Prvi su za nju saznali Španci, jer ju je Kolumbo preneo iz Novog sveta, sa svog drugog puta u Ameriku, 1493. godine. u početku je gajena u baštama kao ukrasna biljka a zatim kao povrće za jelo i kao začin. Gajenje je prvo prošireno na Portugaliju, a zatim i druge evropske zemlje. U našu zemlju paprika je preneta iz Turske i to za vreme turske okupacije u XVII veku. Iako je u početku gajena kao ukrasna, a potom začinska biljka, paprika je vremenom postala jedna od najznačajnijih povrtarskih kultura u svetu. Danas se najviše gaji u Aziji, Evropi, i Americi.
Autor: Danijela Žunić | Objavljeno: 31. 05. 2021. u kategoriji zanimljivosti