U ljudskoj ishrani riba ima značajno mesto na trpezi. Riba i proizvodi od ribljeg mesa spadaju u istu grupu namirnica u kojoj su jaja i razne vrste mesa životinja, jer imaju dosta sličnosti u pogledu energetske, hranljive i biološke vrednosti.
Što se tiče naše zemlje, potrošnja ribe je relativno mala. Prema nekim podacima, prosečna potrošnja ribe po stanovniku, iznosi oko 3.5 kg godišnje. Potrošnja ribe nije ravnomerna, odnosno nije jednaka u svim krajevima naše zemlje, kao što je i varijabilna u određenom vremenskom periodu.
Ribnjaci su veštački izgrađena ili prilagođena jezera, koja se po želji mogu prazniti ili puniti vodom. Ribnjak možemo smatrati poljoprivrednim zemljištem koje je pokriveno vodom, na kojem se stvara određena biomasa. Ta biomasa sastoji se od fitoplanktona, zooplanktona, makrofita i faune bentosa. Da bi se stvorili što povoljniji uslovi za uzgoj ribe sva raspoloživa fitomasa i zoomasa mora se u potpunosti iskoristiti za ishranu šarana, što je osnova jeftine proizvodnje u šaranskim ribnjacima.
Za klasifikaciju ribnjaka mogu poslužiti razni faktori, pa se ribnjaci dele na hladnovodne (uglavnom uzgoj salmonida) i toplovodne ili šaranske ribnjake, u kojima se uzgaja šaran kao glavna riba. Tip ribnjaka određuju klimatski uslovi i kvalitet vode. Oni određuju i specifičnost tehnološkog procesa i kompleks ribarsko-tehničkih i intenzifikacijskih mera, koji osiguravaju postizanje maksimalno mogućih prinosa ribe. Posebna pažnja se usmerava na mobilizaciju svih mogućnosti za povećanje i iskorišćavanje prirodne prehrambene baze ribnjaka.
Autor: Zoran Stojšić | Objavljeno: 03. 11. 2022. u kategoriji stočarstvo