Kvalitet voda u ribnjacima

Prvi korak u zasnivanju ribnjaka, je ispitivanje kvaliteta vode koji  se usmerava u tri pravca, tj. fizičko, hemijsko i biološko stanje kvaliteta.
Fizička svojstva vode imaju direktan uticaj na tempo i intenzitet rasta ribe u ribnjaku, odnosno direktno utiču na proizvodnju ribnjaka. Osnovna merenja odnose se na temperaturu vode, dubinu i prozirnost.
          Dubina vode u šaranskim ribnjacima kreće se obično od 1 do 2 m. Zbog male dubine u hemijskim i biološkim procesima značajnu ulogu ima temperatura vode. Optimalna temperatura vode kreće se od 20 do 27 °C. Veće povećanje ili sniženje temperature vode štetno deluje na razvoj prirodne riblje hrane i njeno iskorišćavanje, što za posledicu ima poremećaj rasta riba. Visoka temperatura vode naročito u prisustvu veće količine organske materije i amonijaka uslovljava pojavu različitih bolesti riba.
U hemijskom sastavu vode, bitna je količina rastvorenog kiseonika i (pH) reakcija vode. Njihova količina u vodi se stalno meri, dok se merenje količine ostalih hemijskih elemenata vrši  povremeno. Smatra se da je za život riba i ostalih organizma koji žive u vodi ribnjaka neophodno 10 važnih i 7 manje važnih hemijski h elemenata. Za osnovne elemente smatraju se: kiseonik, vodonik, ugljenik, azot, sumpor, fosfor, kalijum, kalcijum, magnezijum i gvožđe, a manje važni su natrijum, hlor, fluor, silicijum, mangan, jod i arsen. Nedostatak nekih od navedenih elemenata u vodi može dovesti do negativnih posledica bilo na ribi, bilo na drugim organizmima, pa se tako može poremetiti životna ravnoteža unutar samog ribnjaka. 
           Kiseonik bez kojeg nije moguć život vodenih životinja nalazi se u vodi u rastvorenom obliku. Deo kiseonika obezbeđuje se iz atmosfere preko vodenog ogledala ribnjaka, a deo se stvara, odnosno oslobađa asimilacijom vodenih biljaka.
Ako je osigurana ravnoteža, dopuna kiseonika u vodi je neprekidna i dovoljna za potrebe organizama koji ga koriste. Ako je ravnoteža poremećena, nastaje nestašica kiseonika koja može biti izazvana truljenjem organskih materija, nestašicom svetlosti, povećanjem temperature vode ili zagađenjem vode. Dugotrajna nestašica kiseonika izaziva kod riba smanjenje aktivnosti i iskorišćavanja hrane, time se riba iscrpljuje i smanjuje joj se opšta otpornost prema drugim nepovoljnim ekološkim faktorima i uzročnicima bolesti. To stanje poremećene ravnoteže rastvorenog kiseonika izaziva štete i kod drugih vodenih životinja. Da bi se sprečio nedostatak kiseonika, treba odmah pristupiti dopuni kiseonika i po mogućnosti pronaći uzročnike pojave nestašice kiseonika. Dopuna kiseonika osigurava se proticanjem sveže vode kroz ribnjak, ubacivanjem kiseonika aeracijom (slika br.1), “provetravanjem” vode pomoću pumpi, ili specijalnim mešačima za vodu, a zimi otklanjanjem ledene kore i izrezivanjem rupa u njoj radi dovoda vazduha. Sadržaj kiseonika u velikoj meri zavisi od temperature vode, što je voda hladnija sposobnija je da rastvori više kiseonika. 
pH - Za uzgoj riba i uopšte životinja u vodi, najviše odgovara voda sa (pH) vrednostima od 7.5 do 8. Aktivna reakcija (pH) vrednost vode menja se po sezonama, zimi i u jesen ona je uglavnom postojana, dok je leti podvrgnuta velikim dnevnim kolebanjima. Dnevne promene (pH) vezane su najviše sa razvojem fitoplanktona, to jest potrošnjom CO2 u asimilacionim procesima i oslobađanjem CO2 u procesima disanja. Naročito se velike oscilacije javljaju u vreme razvoja modrozelenih algi. 
U tehnološkom uzgoju ribe važnu ulogu ima produktivnost ribnjaka, od koje zavisi ukupno proizvedena količina ribe po hektaru, i pomoću koje se prati prosečna masa ribe, kvalitet mesa i procentualni sadržaj masti.