Kalijum u ishrani biljaka

Kalijum je takođe jedan od tri, pored azota i fosfora, najvažniji elemenat  u ishrani biljaka. Najviše ga ima u mladim delovima biljaka i utiče na fotosintesu, sintezu proteina, nakupljanje ugljenih hidrata, uključen je u usvajanju vode iz zemljišta, zadržavanju vode u biljkci i biljnom tkivu, na otpornosti biljaka prema niskim temperaturama i bolestima i dr. Potrebe biljaka  za kalijumom su različite a s obzirom da se on u zemljištu nalazi u malom procentu, svega oko 2%. Javlja se potreba za dodavanjem kalijumovih đubriva, naročito kod biljaka koji imaju veliku potrebu za kalijumom kao što su kukuruz, krompir, suncokret, spanać, paradajz ,šećerna repa....Najveće potrebe su u fazama intezivnog porasta vegetativnih organa. S obzirom da se on iz zemljišta udaljava prinosima i erozijom, mora se vraćati u zemljište putem đubriva- mineralnih ili organskih. Kalijum takođe utiče na povećanje prinosa i kvaliteta proizvoda. Iako se u prirodi suvišak kalijuma retko javlja, prekomernom upotrebom  kalijumovih đubriva može da dođe do  njegovog suviška i kao posledica toga javlja se nedostatak  kalcijuma, magnezijuma, natrijuma i stroncijuma u biljkama.Kalijumova đubriva se primenjuju pod osnovnu obradu.Biljke koje imaju duži vegetacioni period preporučuje se 50% primene kalijumovih đubriva u jesen pri osnovnoj obradi, oko 30 %  pre setve ili sadnje a ostatak, oko 20% u vidu prihranjivanja. Biljke sa kraćim vegetacionim periodom preporučuje se 2/3 pri osnovnoj obradi a 1/3 kao startno đubrivo. Veoma je bitno da se kalijumova đubriva kvalitetno i pravovremenom osnovnom obradom rasporedi po celoj dubini profila u oraničnom sloju zemljišta.                                                                                      Količine kalijumovih đubriva koje treba uneti u mnogome zavise od ostvarenog prinosa, gajene kulture ali i od zadržaja kaljuma u zemljištu.